موهات اندکی کلمه می شود درباد
راه ازپاهای تو بالا می رود
وابتداروی دستهای زمین باد می کند
ببین ! این ماه عینکی روی خودش ها میکند
وهمچنین خزش یواش من روی خودم
تو هم که بدل سایهء خودت شده ای
کور ازمیانه های خورشید دویده ایم
حالا خسته ازپاهای تو بالا رفته ام
که به نیمه نرسیده بخار می شوم
اندکی زمین باش تا امن شوم
روی دستهای پینه بسته ء باد تخم می گذارم
وتو ها میکنی ها می کنی
ها ها می کنی
های های می...
ک... نم
این خورشید بدلی را به چشمهای نیمه کاره ء من ببخش
و موهای خودت باش
چیزی به انعکاس عجیب لبهای من
روی کشاله های عینکت نمانده
حالا تو باید روی سایه ء نامشخصی نشسته باشی
وکسی روی خزش یواش دستهای من ها کند
روی خمیازه ء ماه
تور سفیدی می کشم
و
می خوابم !