یک پیش فرض ساده!
فرض کن !!!
توی سرم می رقصم
و به شکم پیچ که می رسم آبستنم
و از میان تمامی کلمات
تنها هجی تگرگ را دوست دارم
و این همه یعنی هنوز بدهکار دیوارهای اطاقم هستم
با اینکه میدانم
کسی که هر شب با دوچرخه از توی حال رد میشود
تو نیستی
کنار این دیوانگی برقص
تا من برای هدیه به تو تمام اضلاع موزائیک های حیاط را به خودم بدهم
چیزی میان نگاه به آسمان و سر گیجه
من که تلالو خورشید نیستم
وعادت کرده ام حوالی چند قدم مانده به فرضیاتم
بپیچم
و ساده بگویم
خشکی زنجیری شدم که هر شب راس ساعت سه بیدارم میکند
و حجم خالی خنده
کنار تلالو تاریک تگرگ
وهی لگد میزنم به در به دیوار
خانه ویار سرگیجه میکند
و بطن پر طپش اطاقم
می گرید
و میدانم اگر در باز شود
من نارس روی موزائیکها پرت می شوم
چند قدمی می روم و بر میگردم
خانه زیر سنگینی شب
آرام و سنگین نفس میکشد
تِ گِ رِ گِ 1 و2 و1 و2 و
و تو رد میشوی
بدون هیچ فرضی
در ۳ پست اخیر بهترین همین بود اما بازم میگم حس می کنم می خوای مثل شاملو باشی اما دوست من از قدیم گفتن کلاغ خواست مثل طاووس راه بره راه رفتن خودشو فراموش کرد
نه هنوز تموم نوشته هاتو نخوندم. از این یکی شعرت که فعلن اما خیلی خوشم اومد.
من بدون اجازه شما رو تو پیوندهام وارد کردم .دوست داشتم اجازه بگیرم ولی یه حسی شبیه به بدجنسی(که خودمم موندم از کجا امده ) مثل یه گرگ پیر گرسنه خسته که گوشه چشمش از بدجنسی برق میزنه در گوشم گفت بی خیخی
منم گول خوردم هه هه