نامه

نامه

اینجام

                 و به خانه که می آمدم انگار

                                      طرحی از تو

                                        انتهای کوچه را به ابتدای انفجار هیروشیما گره زد

حالا من تشعشع غریبی هستم

                                    که پیچ ها را نمی فهمم

و شاید از چند بار با غیظ تمام

                                           توی صورتم فوت کنی

ابری باشم

        که به جای باران

                                مایع ظرفشویی از سوراخهای بدنم

                                                                          بیرون بزند

           گیجم و هیچ مناسبتی با بادهای موسمی سرزمینم ندارم

میتوانم روزی چندین مرتبه

                                         بدون اینکه نشسته باشم              بلند شوم

حتی اگر بلندم کرده باشند

                             بلدم فجیع ترین حالت ممکن

خودم را به زمین بکوبم

تا با قطعات جالبی که توی زباله ها پیدا میکنی

          سالها بازی کنی

و نفهمی

           دو تیله قهوه ای کوچک

             به فکر تابلو پیرمردی هستند

                     که عینک دودی بزرگی نصف صورتش را پوشانده

و تازه به کوچه های گره خورده فکر کن!

   و خنده های ریز مرد پیر

                       به انفجار مغز پستچی تازه کار

                                                در اولین زفاف بی فردای باز نشستگی اش

و بیماری لاعلاج موتور بی خورجین

  با من برقص              و با غیظ تمام توی صورتم فوت کن

تمام ظرفهای این میهمانی کثیف را      یا من می شورم

                                                      یا ظرف شویی اتوماتیک کنج آشپزخانه

         با من برقص

                که از تشعشع منحنی عشوه ات

                           آرام پیچ ها برایم معنی می گیرند.

نظرات 18 + ارسال نظر
پریسا یکشنبه 6 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 08:42 ق.ظ

سلام از حجم این همه تصویر یکه خوردم!

فرنوش یکشنبه 6 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 08:43 ق.ظ

احسان ممنون بابت همه این زیبایی
می خونمت
منتظر متنی که گفتی هستم

نفیسه دوشنبه 7 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 09:36 ق.ظ http://pirate37.blogfa.com/

سلام!
ممنون که به وبلاگ من اومدین!

اما شما شرکت کرده بودین؟
من هیچ نظری از طرف شما به دستم نرسیده!

نمیدونم والا!

بعد اینکه٬پارتی بازی نداریم که!!

اگه میشه زود بیاین بگین جواب شما کدوم بوده!

فعلا

نفیسه سه‌شنبه 8 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 07:50 ب.ظ http://pirate37.blogfa.com/

سلام!
خوبی؟
آخه من چی میتونم بگم؟
چرا انقدر عصبی و بی انرژی کامنت دادی؟
خوب اونم نظری بود در نوع خودش!
ولی من دزد نیستم!
پست قبلمو بخون بعد نظر بده!
منتظرتم!

فعلا

آیلار سه‌شنبه 8 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 09:48 ب.ظ http://ousha.blogfa.com/

علیک سلام سلام منم نمی دونم یعنی چی

آیلار چهارشنبه 9 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 02:42 ق.ظ http://ousha.blogfa.com/

دفعه اول که اومدم اصلا نخوندم چی نوشتین چون حس کردم شما هم نوشته ی من رو نخوندین معنی کامنتی رو که گذاشته بودین رو اصلا نگرفتم. اما شعرتون در کل بد نیست یک کم اولش سنگینه اما وسطا مثل اینکه را افتادی . راستیتش زیاد در مورد نفد شعر دستی ندارم اما مطمئنم با ممارست به جایی میزسی. سرافراز باشی.

نفیسه چهارشنبه 9 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 02:49 ق.ظ

سلام!
چرا آخه؟

فقط دو نفر بردن! حدود ۱۸ نفر یا بیشتر در جریان بودن اگه منم جواب میدادم هیچ کسی محلم نمیداد!

ولش کن بابا!
دنیا دو روزه!
خوش باش!خوش بگذرون!اگه بخوای غصه بخوری تا صبح قیامتم غم واسه خوردن هست!
نصفه شبی منم دارم چرت میگم دیگه!

فعلا

برای فردا چهارشنبه 9 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 12:59 ب.ظ http://forfarda.blogfa.com

سلام
تبریک میگم شعر و وبلاگ زیبای داری.
اگه وقت کردی وبلاگ منم بیبین.ممنون

‌پگاه چهارشنبه 9 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 05:56 ب.ظ

سلام
شعرای زیبایی دارید. بهتون تبریک میگم.
شاد و موفق باشید.

م . ا . ب پنج‌شنبه 10 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 10:40 ب.ظ

خوب بود خوشم اومد

م . ا . ب پنج‌شنبه 10 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 10:46 ب.ظ

تمی دونم از اینکه بگم خیلی خوشم اومد می ترسم یا اینکه واقعا شعر نامه فقط در همین واژه با لا خلاصه می شه در نهایت از اینکه داری می نویسی خوشحالم جوراب پاره

احسان شنبه 12 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 02:06 ق.ظ

از اینکه وقت گذاشتی ممنونم م.ا.ب
جالبه چون تنها هسی که خودمم دارم از نوشتن همینه
خوشحالم

اخسان دوشنبه 14 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 02:18 ق.ظ

هستی

سالاد خرچنگ سه‌شنبه 22 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 02:08 ب.ظ http://www.golnooosh.blogfa.com

شعر جالبی بود. از فضاش خیلی خوشم اومد.

لادن جمعه 2 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 08:46 ب.ظ http://4chubha.persianblog.ir/

تلخ می نویسی. از این جهت از کارت خوشم می یاد. یه جور لحن خاص که می تونه درام رو به تراژدی تبدیل کنه. در بند قافیه بستن هم نیستی دوست من و این خیلی خوبه. دست کم به نظر من خوبه.
در کل دوست داشتم.

م. چهارشنبه 14 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 10:16 ق.ظ

ریدم توی نوشته هات

خوشحالم که نوشته هام یک نفرو خالی کرد
ممنون عزیز. ممنون
هر وقت حال کردی این کارو بکن

م. شنبه 17 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 08:39 ق.ظ

گه نخور..قبلا این کارو کردم..حال می کنم حال نکنی آشغال

کاش میدونستم از چی دلگیری
اخه شما حتی نوشته هامو نخوندی و فقط برا بدو بیراه امدی
اگه کار اخرمو میخوندی میفهمیدی چیزی که برا خوردن به من پیشنهاد میکنی از نظر من چیز زیاد بدی نیست (متاسفم که نا امیدتون میکنم ولی اینجوریه دیگه!) در هر صورت اگه من باعث اینهمه نفرت در شما شدم ازتون ممنونم که ابراز میکنین و معذرت میخوام
این وبلاگ صرفا مربوط به ادبیات هستش درسته که ادبیات شما همینه که استفاده میکنین ولی لطفا اگه مقدور هست براتون طور دیگه ای نفرت سرشارتون رو به بنده ابراز کنین
بازم ممنونم تنفر یادم رفته بود
ممنون ممنون ممنون

من خودمم پنج‌شنبه 22 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 12:21 ب.ظ

این وبلاگ و نوشته هاش و کسی که اینارو مینویسه و تمام ذهن و کلماتش مقدسه ! آقا یا خانم نمی دونم کی که هرچی میخوای میگی؟! دنیا و آدماش همه گردن و همه چی میچرخه !!! این یادت باشه

ممنونم گلم
ولی من هیچی نیستم
کاش بودم
نیستم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد